Terwijl de greenkeepers de greens nog een keer maaien en rollen zodat deze lekker snel zijn, worden ook de holes van onze negen greens opnieuw gestoken. Een referee loopt nog 1 keer door de baan om te checken of alle witte en rode palen goed staan, en de eerste broodjes worden gesmeerd. De zon schijnt al uitbundig en uitnodigend. Alles bij elkaar een belofte voor 2 mooie dagen.

Het is rond 11:30 uur als de eerste deelnemers zich melden bij de wedstrijdtafel. Ze zijn een beetje zenuwachtig en in afwachting van wat er allemaal gebeuren gaat. Een kop koffie met vlaai om de zenuwen te onderdrukken. Langzaam lopen het clubhuis en de drivingrange vol.

Er wordt gesproken over de verplaatste holes, ziet er niet makkelijk uit… “ Ben jij zenuwachtig? Ik wel”.

Rond 13:00 uur is het zover, de flight die als tweede start mag van start. Ze melden zich bij de starter die controleert of er echt een pitchfork mee is, en of de ballen herkenbaar gemarkeerd zijn. En dan de vraag of er een teamleider is…. Schrik in de ogen, dat wil ik niet zie je bij hen. Uiteindelijk biedt iemand zich aan, deze persoon heeft een belangrijke taak, het bij zich houden van de bon voor de bitterballen na de 18e hole. Een glimlach verschijnt en je ziet een stuk ontspanning komen bij de gehele flight. “Oh ja, we gingen voor het plezier”.

En plezier werd er gemaakt, we zagen blije mensen in de baan, we hoorden oehhh en ahhhs als de hole gemist werd, we zagen onverwachte scorekaarten maar vooral genietende deelnemers.

Na de wedstrijdronde wordt er ook druk gechipt bij de drivingrangechallenge, en we zagen mensen meten en wegen bij de raad het aantal ballenspel. Hoeveel ballen zouden er nu toch in die tas zitten.

Opeens was het zover, na 2 geweldige dagen gingen de laatste flights al van start, gevolgd door de aanwezige deelnemers liepen Bram, Margret en Saskia, en Wouter en Dick de laatste 18 holes. En wat was het spannend, het leek wel het KLM Open, zo enthousiast waren de kijkers en de spelers.

Gedurende de deze rondes kwam de organisatie erachter dat er 3 deelnemers op gelijke hoogte geëindigd waren, we kregen een play off.
De deelnemers zijn gebeld, en zij die er niet waren kwamen direct naar de club om de play off te spelen.

Even inslaan, nog wat aanmoedigingen van andere deelnemers, en toen was het zover. Opnieuw opladen, opnieuw starten en bij hole 1 onder toeziend oog van alle deelnemers opnieuw putten. Kwam er nog een hole? Iedereen hield zijn adem in, maar het was Ingrid die haar zenuwen onder bedwang had en na deze hole onze eerste eigen clubkampioen is geworden.

De zon is allang onder als we naar de auto lopen, het clubhuis is opgeruimd, de verlichting en de foto’s hangen nog want dat is wel zo gezellig. Tevreden en voldaan rijden we naar huis, morgen geen kampioenschap meer, maar gelukkig is de club gewoon open en kunnen we oefenen voor het volgende kampioenschap.

De prijswinnaars nog even op een rijtje:

Ingrid Zwinkels – Clubkampioen na de play off (62) 

Paul Weber – Baanrecord (59)


Categorie 1

1. Ingrid Zwinkels

2. Edwin Heskes

3. Jeroen Groenewegen

Categorie 2

1. Henk van Brouwershaven

2. Jan Brockhoff

3. Paul Oomen

Categorie 3

1. Astrid Pakvis

2. Andre Enthoven

3. Annelies Leeksma

Categorie jeugd

1. Babette van der Veen

2. Cecile de Jong

– Jos Vijverberg raadt het aantal ballen

– Paul Groenheijde wint de Driving range challenge