Op de pijp met… Bram Kloos
Cultuur zo 4 feb, 09:10
‘Ik ben geboren in Den Briel, maar op mijn vierde kwamen we naar ‘s-Gravenzande. Dus ik voel me wel een Westlander.’ (Foto: Ton van Zeijl)
Even pauze. Even op de pijp. Bakkie doen, praatje maken. Met en over bijzondere Westlanders. Westlanders met een verhaal. Over Westlandse waarden, en over heden, verleden en toekomst. Deze keer praten we met: Bram Kloos.
Tekst: Esdor van Elten / Foto’s: Ton van Zeijl
Een golfbaan? In Westland? Jazeker. Op het Julianapark in ‘s-Gravenzande ligt een 9-holes golfbaan. Golfclub Westland is de droom van Bram Kloos (45). “Op deze manier worden de sportvelden bijna 100% gebruikt.” Bram is getrouwd met Kelvin en vader van twee kinderen. Hij woont in Rotterdam.
Waar kom je vandaan?
Ik ben geboren in Den Briel, maar op mijn vierde kwamen we naar ‘s-Gravenzande. Dus ik voel me wel een Westlander. Mijn vader werkte als bewegingsagoog op Westerhonk, waar hij dus al het sport- en bewegen organiseerde. In onze familie was het sport wat de klok sloeg. Met name hockeyers zijn goed vertegenwoordigd.
Wilde jij ook iets met sport doen?
Toen ik jong was wilde ik van alles. Industriële vormgeving, de HALO, geneeskunde… het kwam allemaal voorbij. Na de Godfried Bomansschool en, door verhuizing naar Naaldwijk, De Pijler ging ik naar het gymnasium op het ISW aan de Tiendweg. De eerste vier brave jaren gingen prima, maar daarna werd ik een beetje een ongeleid projectiel. Bijbaantjes in de tuin, in De Naald en in de horeca vond ik allemaal veel leuker dan school. Na acht jaar kreeg ik een laatste kans op de ‘kanslozenafdeling’ in Scheveningen, zodat ik uiteindelijk na negen jaar toch met een gymnasiumdiploma van school ging. Vervolgens heb ik letterlijk een blauwe maandag werktuigbouw gestudeerd, maar dat was meteen duidelijk dat ik niet meer de schoolbanken in wilde. Ik werkte intussen bij Freegolf in Vlaardingen en daar ging ik verder mee.
Hoe kwam je daar terecht?
Ik heb me letterlijk naar binnen gepraat. Via mijn broer, die op de halo zat, hoorde ik dat ze leraren zochten. Ik had natuurlijk helemaal niks, zelfs geen golfbewijs, maar ik kon wel golfen en na een rondje over de baan zag de toenmalige directeur het wel met mij zitten.
Waar had je dat geleerd?
Ik zei al dat ik uit een hockeyfamilie kom. Als je ouder wordt en de hernia’s en klutsknieën verschijnen, stappen veel hockeyers over naar golf. Mijn vader kwam op een dag thuis met een golfsetje. Hij werd door ons uitgelachen, maar stiekem ga je het dan toch eens proberen en zo heb ik mezelf het spel aangeleerd, in de bloementuin aan de Opstalweg en later op het terrein van Hockeyclub Westland. Dat was de eerste keer dat ik me realiseerde dat een sportveld voor 90% van de tijd leeg ligt en dat er wellicht ook op andere manieren gebruik van gemaakt kan worden.
Dus dat was het begin van wat jouw eigen project zou worden…
Daar had ik toen nog geen idee van. Ik heb acht jaar bij Freegolf gewerkt en daar alles geleerd. Ik ben heel dankbaar voor de kansen die ik daar kreeg. Niet alleen op sportgebied, maar ook het werken met mensen, de gastvrijheid. Allemaal dingen die ik nu nog heel belangrijk vindt. Maar op een gegeven moment was ik daar wel uitgegroeid, dus ik stopte. In de winter, zodat ze er niet zo heel veel last van zouden hebben. Maar zelf kwam ik wel een beetje in een vacuüm terecht.
Je had geen plan?
Nee. Maar binnen twee weken kreeg ik een telefoontje van Arjen Westdijk en Ron de Bakker, die op het voetbalveld van toen nog ‘s-Gravenzandse SV en de ‘s-Gravenzandse VV een driving range hadden. Ik keek een tijdlang rond. Begon met lesgeven, maar was in eerste instantie sceptisch. Na verloop van tijd begon ik er wel wat in te zien. Maar ik had geen zin om weer voor anderen te gaan werken, dus ik heb toen het hele initiatief overgenomen.
Waarom was je sceptisch?
Ik zag gewoon dat er nog een hele hoop werk lag. Alleen al praktisch. En voetbalveld is eigenlijk ongeschikt als golfbaan. Dus hoe ga je hier iets krijgen dat op golf lijkt?
Nou, hoe?
Hier mag de naam van Rinus Hagen genoemd worden. Hij was de hoofdgreenkeeper van golfbaan Broekpolder. Een super chique golfclub. Hij was met pensioen en kwam zijn diensten aanbieden. Hij ontwierp een parcours van negen holes. Inmiddels is er één en ander gewijzigd maar een groot deel van zijn oorspronkelijke ontwerp bestaat nog.
Je deelt het veld met een voetbalclub. Da’s een heel andere sport…
Met hele andere eisen aan het veld. Er zijn overeenkomsten, zoals de noodzaak voor drainage. Maar een ‘green’ (de ruimte om de hole – EvE) moet natuurlijk biljartlakenglad zijn en daar heb je liever geen slidings overheen. De oplossing is om de afslagpunten en greens buiten de lijnen van het voetbalveld te houden. Het veld wordt alleen gebruikt als ‘overpad’. Natuurlijk moet je ook rekening houden met de veiligheid. Een bal kan hard aankomen, dus het was best een gepuzzel om een goed parcours te krijgen. Daarbij moet je natuurlijk ook rekening houden met de wensen van FC ‘s-Gravenzande. Dat vraagt veel overleg, maar we komen er meestal wel uit. Daarmee zijn deze paar velden de enige van de haast honderd sportvelden die haast 100% gebruikt worden. De kracht van hergebruik. Daardoor kunnen wij ook ons lidmaatschap betaalbaar houden. Ons principe is immers: golf voor iedereen.
En bunkers en water?
Die liggen óók buiten het speelveld. We hebben jaren zonder gespeeld, maar ik wilde heel graag erkenning van de golffederatie hebben en dan moet je die faciliteiten hebben. Inmiddels zijn we erkend, zij het met de laagste status, de D-status. Maar dat betekent wel dat we officiële wedstrijden mogen spelen en examens mogen afleggen. We zijn een volwaardige baan.
Waarom vind je dat belangrijk?
Het is belangrijk voor je leraren. En voor je leden. Inmiddels zijn er zo’n 40.000 golfers in Westland. Voor hen is het mooi dat ze niet het Westland uit hoeven om toch een goede partij of oefenronde te kunnen spelen. Golfclub Westland heeft 900 leden, waarvan de helft ongeveer een jaarkaart heeft. Dus de behoefte is er. Een belangrijk argument is ook dat ik jongeren veel meer wil betrekken bij de sport. Scholen zoals het ISW komen hier soms een gymles doen zodat scholieren kennis kunnen maken met golf. Ik droom van een jeugdschool waar Westlandse jongeren ‘serieus op golf kunnen’. Er is nog zat groeipotentie voor een laagdrempelige kennismaking met de golfsport
Daarom breid je nu uit…
Vorige week heeft touwtrekvereniging De Noormannen haar terrein aan de Julianalaan aan mij overgedragen. Zij zijn gestopt. Ik heb de huur van de gemeente overgenomen en alle accommodatie daar is mij geschonken. Heel bijzonder. De nog aanwezige leden van de touwtrekvereniging zijn dan ook erelid voor het leven bij Golfclub Westland. En ze kunnen hun verenigingsleven nog een aantal jaar op bij ons voortzetten.
Bijzonder…
Ik ben echt een bofkont. We worden gedragen door zoveel leden en sponsors uit Westland, die ons steunen, dingen bouwen of ter beschikking stellen. En door de bijna 60 vrijwilligers die zich hier inzetten. Als gastheer/gastvrouw, voor het onderhoud, als ballenraper… Het is inderdaad heel bijzonder.
Wat ga je met het nieuwe terrein doen?
Het idee is ‘Chip en Kip’. Er ligt al een bunker. Een officiële greenbouwer gaat er een green aanleggen zodat mensen daar hun korte slagen en het putten kunnen oefenen. Het mooie is dat dat doorlopend kan, want ik krijg geen voetballers over de vloer.
En die kip dan?
Ik wil daar een kippenhok. Op oude golfbanen in Ierland en Engeland scharrelen altijd kippen rond. Dat geeft een geweldig sfeertje en dat wil ik hier ook. En wellicht kunnen we dat principe ook nog omzetten in een horeca-dienst. Voor bedrijfsfeesten en zo. Daar denk ik nog over na!
